U kunt ook via onze Facebookpagina reageren.
Mijn beide ouders, grootouders en overgrootvader (Pappa) hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog onderdak verleend, een veilige schuilplaats op hun boerderij aan vele Joodse mannen, vrouwen en kinderen en verzorgd. Eenieder heeft deze afschuwelijke oorlog overleefd. Ik ben erg trots op mijn familie.
Mijn ouders hebben deze herinnering levend gehouden door hun ervaringen met mij te delen, waardoor ik nu de persoon ben geworden, die ik nu ben. Met enorm veel respect voor verzetsstrijders en voor al die mensen die zijn moeten vluchten, gescheiden werden van hun naaste geliefden en hen, die hun leven hebben moeten geven voor de nazi's en diegenen die deze gruwelijkheden hebben overleefd en hun nabestaanden.
Opdat deze gruwelijkheden zich nooit meer meer mogen herhalen. Nooit meer een Holocaust! Nooit meer een oorlog! Nooit meer concentratiekampen! Ik ben dankbaar dat ik heb mogen opgroeien in vrijheid. Een vredevolle jeugd, een vredevol Nederland!
Shalom, vrede voor iedereen!
Met dank aan het Auschwitz Comité voor hun fantastische werk.
Op mijn lijstje staat nog een bezoek aan Auschwitz. Dit zal een intens, gevoelig bezoek worden.
Opdat deze gruwelijke gebeurtenis zich nooit meer herhaald en nooit meer vergeten wordt! Angelina uit Midden- Limburg
Ik heb afgelopen week met m'n vrienden een rondreis gemaakt door Oost-Europa waarbij we ook een stop hadden in polen (Krakau). Toen MOESTEN we toch wel langs Auschwitz gaan. Hier hebben we zeker geen spijt van gehad. Wat daar allemaal gebeurd is dat wisten we natuurlijk wel van de geschiedenis boeken op school maar om het met eigen ogen te zien is toch anders. Het was een ervaring die iedereen eens moet meemaken in z'n leven! zelf heb ik er een fotoblog van gemaakt: http://otmarphotos.blogspot.nl/2014/08/auschwitz-oswiecim.html
Mijn zoon (21) en ik hebben in juni van dit jaar een bezoek gebracht aan Auschwitz en Birkenau gebracht. Het bezoek heeft op ons allebei een grote indruk gemaakt. Alles wat wij voor die tijd gezien/gelezen hebben over de wreedheden is nu dubbel zo hard binnen gekomen. Lopend over het terrein probeer je je in te denken wat er allemaal gebeurd is daar. Maar dat is zo onmenselijk en niet te beschrijven. Wij zijn dat ook van mening dat een ieder dit zou moeten ervaren, dan zou de wereld er een stuk beter uit zien.
Ik ben onlangs in Sobibor geweest om mijn familie te herdenken. Hoe is het mogelijk dat 35,000 Nederlanders daar zomaar vernietigd zijn ?